bez kłótni i krzyków
bez smutnych piosenek sinéad o'connor
tylko trochę łez
jakby w sierpniu spadł śnieg
wielkimi płatkami
może goździków może róż
wśród niezebranych kłosów osobnych snów i śniadań
snuje się dym ze wspomnień
muszą wystarczyć za zamknięcie na głucho
tej historii nowych wspomnień nie będzie
nie urodzą się do tego potrzeba czegoś wspólnego
jakichś gestów słów poruszeń serca
ale na płaskim jak jej brzuch jeziorze
flauta gładzi prześcieradła jakby makiem zasiał
niedotknięte pragnieniem
nabrali wody w usta trudno ją utrzymać
z całej siły nieostrożne słowo mogłoby
wydać owoc decyzji rozstrzygnięcia nazwania
to wyczerpujące są wyczerpani
od tak dawna milczą jak umówieni jak zaklęci
może chociaż spojrzą sobie w oczy
zanim zamkną drzwi delikatnie
z dawno zapomnianą czułością
bez najlżejszego trzaśnięcia
jakby nigdy nic
jakby nie było
tej miłości
(EGP, 13 sierpnia 2022
fot. Octoptimist/Pexels
0 Komentarze